Σάββατο 28 Ιουνίου 2008

Τρίτη 24 Ιουνίου 2008

.
.

.
το "ά-κτιστο" είναι παντού

.

Κυριακή 22 Ιουνίου 2008


..
.


το μέλλον είναι εδώ

.

Κυριακή 15 Ιουνίου 2008

.
Η ώρα του πάρτυ έφτασε...

Στις 21 Ιουνίου, αυτό το Σάββατο, στον Πολυχώρο "Ορίζοντας",
Κατεχάκη 54 (στάση μετρό Κατεχάκη), η ομάδα του ξεblogαρίσματος
διοργανώνει ένα πάρτυ, για να διασκεδάσουμε, αλλά και για να μαζέψουμε
ότι μπορούμε για τα παιδιά 1-3 ετών που ζουν μαζί με τις φυλακισμένες μητέρες τους,στις φυλακές Κορυδαλλού που πρόσφατα μεταφέρθηκαν στην Θήβα.

Τα παιδιά χρειάζονται: πάνες, παιχνίδια, καλλυντικά και είδη προσωπικής υγιεινής,
και οι μητέρες τους: τηλεκάρτες, τσιγάρα, εσώρουχα και είδη προσωπικής υγιεινής...

...μην απορείτε, αλλά πολλά από αυτά που θα έπρεπε να τους παρέχει το κράτος
δεν υπάρχουν, παρόλο που πολλές από τις φυλακισμένες είναι άπορες !

Στο πάρτυ θα διοργανωθεί επίσης bazaar με comix,
φωτογραφίες,
δίσκους και αντικείμενα τέχνης,
για να ανοίξει ένας κουμπαράς γι αυτά τα παιδιά.


Τέλος θα υπάρχει είσοδος 5 ευρώ για τον ίδιο σκοπό...
απλά λοιπόν και μόνο η παρουσία σας αρκεί !




Για την ιστορία:
όλα αυτά ξεκίνησαν από ιδέα του panoptis, για να μαζευτεί κόσμος που θέλει να βοηθήσει τα παιδιά. Μαζεύτηκαν λοιπόν bloggers αλλά και άλλοι φίλοι και οργάνωσαν την και την 2η εκστρατεία και τώρα αυτήν... την 3η εκστρατεία

γιατί είναι ντροπή



γιατί θέλουμε να σταματήσουμε να είμαστε παθητικοί





γιατί οι ανάγκες δεν σταματούν

Αλλά ούτε κι εμείς που βοηθήσαμε με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, θέλουμε να
σταματήσουμε εδώ. Έτσι μαζευτήκαμε και αποφασίσαμε να βοηθήσουμε και
σε άλλα πεδία, με δράσεις κοινωνικές, πολιτιστικές και όχι μόνο...
Συμφωνήσαμε λοιπόν να δημιουργηθεί το ξεblogάρισμα.




Ζητάμε λοιπόν την βοήθεια και την συμμετοχή όλων σας.
Το πάρτυ θα είναι μια καλή ευκαιρία να γνωριστούμε,
να βοηθήσουμε, αλλά και να διασκεδάσουμε.

ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ





Ελπίζοντας από την μεριά μου, ότι κάποιος από τους 3 dj
θα με θυμηθεί και θα παίξει το...





.

Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008

το blog/περιβάλλον μου

.


3 parties a day

...


το τραγούδι αυτό το αφιερώνω σε όλους τους φίλους μου για την ημέρα του περιβάλλοντος





για να κτίσεις ένα σπίτι

...

υπάρχει ένα σπίτι χτισμένο χωρίς πέτρα
με ξύλινα πατώματα, τοίχους, και στα παράθυρα περβάζια...
τραπέζια και καρέκλες που νίκησε η σκόνη ...
είναι ένας τόπος αυτός που δεν αισθάνομαι μόνος
είναι ένας τόπος αυτός που αισθάνομαι σπίτι...

επειδή, χτίζω ένα σπίτι
για εσένα
για εμένα

μέχρι να χαθεί
για εμένα
για εσένα

και τώρα, είναι ώρα να φύγω και να γίνω σκόνη...

έξω στον κήπο που ρίξαμε τους σπόρους
υπάρχει ένα δέντρο τόσο παλιό όσο εγώ
τα κλαδιά του είναι μπλεγμένα μέσα στο πράσινο χρώμα
που υψώνεται από γύρω

απ' τον σπασμένο φλοιό σκαρφαλώνω στην κορφή
στο δέντρο σκαρφαλώνω τον κόσμο να δω
κι όταν έρχεται η ριπή του ανέμου
κρατιέμαι απ' αυτό όσο σφικτά κρατιέσαι κι εσύ από μένα
κρατιέμαι απ΄αυτό όσο σφικτά κρατιέσαι κι εσύ από μένα...

επειδή, χτίζω ένα σπίτι
για εσένα
για εμένα

μέχρι να χαθεί
για εμένα
για εσένα

και τώρα, είναι ώρα να φύγω και να γίνω σκόνη

(ελεύθερη μετάφραση δική μου των στίχων του "to build a home" των Cinematic Orchestra)

.

Κυριακή 1 Ιουνίου 2008

.


το σώμα όλο καμπύλες... καμία ευθεία δεν υπάρχει σ' αυτό...
μπορείς να κυλίσεις,
να πάρεις αυτό ή το άλλο σχήμα,
να ανοίξεις ή να κλείσεις, να δεχτείς ή να απωθήσεις,
να συνομιλήσεις, να αγγίξεις...
.

citizen 8... the anchorman

.
.