Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

"Habemus Papam, Walter", στο Φεστιβάλ Αθηνών

,



Θεατρική Ομάδα Nova Melancholía

Habemus Papam, Walter


Ανεμοστρόβιλος. Ο Walter Benjamin σκέφτεται μεγαλοφώνως. Τα πάντα είναι ζήτημα μοντάζ. Ο Πάπας πέθανε. Ζήτω ο Πάπας. Το αυτόματο της Ιστορίας πετά φράσεις: ο υπόλοιπος κόσμος αφουγκράζεται κρατώντας την ανάσα του. Η Αλ Κάιντα κυοφορεί το Πεπρωμένο. Δίδυμοι Πύργοι Δίδυμα Αεροπλάνα. Άμμος. Πάνω από τις πολιτείες σας θα φυτρώσει χορτάρι. Ο νεκρός Πάπας χορεύει. Οι νεκροί χορεύουν μαζί του. Το τέλος: δυο νέοι αυτοκτονούν μπροστά στα μάτια των θεατών –ανατινάζονται, τραγουδούν, κραυγάζουν– μόνο και μόνο για ν’ ανοίξει το μάτι της σκηνής προς μια άπειρη εικόνα – του Παραδείσου; Τα πάντα είναι ζήτημα μνήμης. Τα πάντα είναι ζήτημα κατασκευής. Ο Παράδεισος είναι σχεδιασμένος σε βουνά-αυταπάτες, στηρίζεται στην ήσυχη μεγαλοφυΐα, στήνεται κυριολεκτικά κάτω από τη μύτη μας. Αναζητούμε το νερό και το ουράνιο τόξο. Οι θεατές, μετά την αυτοκτονία, προσκαλούνται ν’ αγγίξουν, να βηματίσουν για λίγο μέσα στον Παράδεισο που εμφανίστηκε έπειτα από 70 λεπτά χειρωνακτικής εργασίας. Οι θεατές ψηλαφώντας, θυμούνται, και ξεσπάνε σε κλάματα.


Πειραιώς 260, Γκαράζ, 3 & 4 Ιουλίου, 22:30

Διάρκεια: 1:30’

Εισιτήρια: €20, €10


Κείμενο-Σκηνοθεσία: Μανώλης Τσίπος

Δραματουργία-Σκηνοθετική συνεργασία: Βασίλης Νούλας

Σκηνογραφία: Ντόρα Οικονόμου, Κώστας Σαχπάζης

Κοστούμια: Ντόρα Οικονόμου, Κώστας Σαχπάζης, Γιάννα Λεδάκη

Σχεδιασμός Φώτων: Θοδωρής Μιχόπουλος

Σχεδιασμός Ήχου: Ορέστης Καμπερίδης

Επιμέλεια μουσικής: Nova Melancholía

Κοντραμπάσο, ηλ. μπάσο: Χάρης Παζαρούλας

Σύμβουλος Σκηνοθεσίας: Γκίγκη Αργυροπούλου

Βοηθός Παραγωγής: Έμη Κίτσαλη


Ερμηνεύουν: Βίκυ Κυριακουλάκου, Μαίρη Λούση, Μαρία Μαγκανάρη, Νίκος Σάμπαλης, Ιωάννα Τουμπακάρη, Γιώργος Φριντζήλας, Μιχάλης Φωτόπουλος, Δέσποινα Χατζηπαυλίδου



3 σχόλια:

Talisker είπε...

Ποσο μου τη δινει οταν ερχομαι εδω και εχεις 0 σχολια
Εχεις ενα τοσο ομορφο μπλοκ
εχεις μια αλλη ιδιαιτερη φωνη
μια καθαρα καλλιτεχνικη εκφραση
κι επειδη μαλλον δεν εχεις χρονο για να μπλοκαρεις
χανεσαι γιατι οταν δεν γραφουμε συνβθως και δεν μας γραφουν

κακως Ντεπ

-να βρεις χρονο να ξαναθυμηθεις να μπλοκαρεις

δεν μπορω να ερχομαι και να εχει 0 σχολια
μου τη δινει
χχχχχχχχχχχχχχχ

φιλια!

Despoina Chatzipavlidou είπε...

ααα... το έχω συνηθίσει ... και μάλλον μου αρέσει ...
εγώ γράφω και σχολιάζω μόνο αν έχω κάτι να πω ... μπορεί να παρακολουθώ κάποιον αλλά να μη του γράφω ...
τα σχόλια είναι ένας δείκτης... τι τελικά όμως δείχνει;

μη μου στεναχωριέσαι...
και μη τα βάζεις με το καημένο το 0

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Κ.Υ.Π. WALKING είπε...

Το μηδέν και το άπειρο, αγαπημένη αντίστιξη.