.

το ένστικτο πως ξυπνάει ;

(photo: hayal)

μια εμπειρία...

.

ιδιαίτερα με προβληματίζει σαν δασκάλα του contact improvisation το πως μπορείς να διδάξεις ή σε ποιο βαθμό μπορείς να διδάξεις κάτι που είναι τόσο εμπειρικό.
διαβάζοντας χτες : "Μια εμπειρία είναι κάτι που αποκτάς απολύτως μόνος, αλλά που δεν μπορείς να το αποκτήσεις ολοκληρωμένα παρά μόνο στον βαθμό που ξεφεύγει απ' την καθαρή υποκειμενικότητα και που άλλοι θα μπορούν, δεν θα έλεγα να το επαναλάβουν ακριβώς, αλλά τουλάχιστον να το συναντήσουν και να το διασχίσουν εκ νέου." που είπε ο Μ. Φουκώ, σκέφτομαι - μέχρι σε ποιο βαθμό μπορείς να εμβαθύνεις στην εμπειρία ;

(Photo: hkocak)

.

μετράω τις λίγες μέρες που απόμειναν για να "σκαρφαλώσω" στην βορινή πατρίδα μου.
εκεί το βουνό και η θάλασσα κάνουν θεϊκή παρέα. σμίγουν και αναγεννιούνται κάθε στιγμή.
δεν κοιτούν ημερολόγια.

.

(Παπαδιαμάντης... πάλι. Κλικ στην εικόνα)

xeblogarisma/6η εκστρατεία

Επιτέλους ήρθε η ώρα για την 6η μας εκστρατεία. Και έρχεται μια δύσκολη στιγμή, την ώρα που οι κρατούμενες στις Γυναικείες Φυλακές Θήβας βρίσκονται σε εξέγερση, μετά την δολοφονία της Κατερίνας Γουλιώνη. Σε συμπαράστασή τους, κρατούμενοι και από άλλες φυλακές κάνουν στάσεις διαμαρτυρίας, και μαζί τους πολίτες διαμαρτύρονται με συγκεντρώσεις όπως αυτή που συνέβη σήμερα έξω από τις φυλακές στην Θήβα.

To ξεblogάρισμα καλεί όλους τους φίλους/ες παλιούς αλλά και νέους σε συνάντηση στην:

"Αυλή του Πέτρου" Πλαταιών και Λεωνίδου στον Κεραμεικό
στις 11 Απριλίου (Σάββατο του Λαζάρου) και ώρα 17.30

μαζί με ότι μπορούμε να φέρουμε για τα παιδιά και τις κρατούμενες (ήδη πρώτης ανάγκης, ρούχα, βιβλία κτλ) αλλά και μαζί με ιδέες για νέες δράσεις που αφορούν τις φυλακές αλλά και άλλα θέματα αν υπάρχουν.

Προτείνω να φτιάξουμε ένα κείμενο διαμαρτυρίας και να το παραδόσουμε στους κοινωνικούς λειτουργούς. Να τους ζητήσουμε να μας πουν τι κάνουν έμπρακτα για τις συνθήκες ζωής μέσα στις φυλακές αυτές, που συμβαίνει να ζουν και μικρά παιδιά.

Απ' ότι φαίνεται υπάρχουν πολλά αυτονόητα που όμως δεν ισχύουν στις φυλακές, και αυτά δεν περιορίζονται μόνο στα ήδη πρώτης ανάγκης...

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ ΔΙΠΛΑ ΣΕ ΑΠΟΜΟΝΩΤΗΡΙΑ ΜΕ ΚΑΜΕΡΕΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΤΟΥΑΛΕΤΕΣ ;
ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ, ΑΠΡΟΣΤΆΤΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΑΣΤΗΡΙΧΤΕΣ ΑΠΟ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΝΑ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΜΩΡΑ ΠΑΙΔΙΑ;
AKOMA ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ... ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΤΕΤΟΙΟΙ ΔΕΣΜΟΦΎΛΑΚΕΣ ΝΑ ΠΕΡΙΤΡΙΓΥΡΙΖΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ;

Είναι σημαντικό να υποστηρίξουμε όλοι την συνάντηση αυτή και την 6η εκστρατεία, με μπάνερ και αναρτήσεις. Να το διαδόσουμε στους φίλους μας.... να μαζευτούμε πολλοί!

ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΙ, ΜΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ...
ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΜΕ.

Η Αφήγηση

.

"Το να λέμε ιστορίες ο ένας στον άλλον για πράγματα που μας έχουν συμβεί ή μας συμβαίνουν, είναι κομμάτι της σύνδεσής μας με τον κόσμο, είναι μια βασική διάσταση της καθημερινότητάς μας, που επικυρώνει ή ακόμα και δημιουργεί την πραγματικότητα σε μας και τους άλλους.

Η αφήγηση επιρρεάζει κάποιες φορές την εμπειρία. Συνδέει μια αρχή με ένα τέλος. Η ίδια η εμπειρία σπάνια δεν αποτελείται από μια αλυσίδα καταστάσεων. Η γέννηση και ο θάνατος, η εισπνοή και η εκπνοή δίνουν μορφή στην ύπαρξή μας, και προτείνουν τον σπόρο της αφηγηματικής φόρμας,

Η αφηγήσεις άλλες φορές παρέχουν υλικό στην δουλειά με τον αυτοσχεδιασμό, άλλες φορές προκύπτουν μέσα από τον αυτοσχεδιασμό κι άλλες τον διαμορφώνουν.

Όταν οι αφηγήσεις έρχονται μέσα από τον αυτοσχεδιασμό δίνουν άλλη διάσταση σε αυτό που συμβαίνει - οι συνειρμοί, οι μνήμες, οι ιστορίες αναπτύσουν και εκτείνουν το παρόν.

Στα εκατό τελευταία χρόνια πειραματισμού πάνω στις αφηγηματικές και μη-αφηγηματικές φόρμες, η εμφάνιση της τηλεόρασης και του φιλμ, και η επιρροή ενός ποιητικού και απεικονιστικού τρόπου σκέψης στην performance, έχουν ανοίξει τον δρόμο για μια απόλυτα ελεύθερη χρήση της αφηγηματικής τέχνης. Η λογική και γραμμική κατασκευή της αφήγησης μπορεί να υπάρχει μέσα σε φόρμες που συγγενεύουν με το όνειρο, αλλάζοντας την κατεύθυνση του χρόνου, την κλιμάκωση, το περιεχόμενο, το στυλ, μπορεί να "φιλοξενείτε" μέσα σε μια performance ή να προσαρμόζεται, πολλές φορές και με την συνδρομή της ποίησης και της λογοτεχνίας. Η αφήγηση μπορεί να "υποταχτεί" σε όλα τα ήδη της αποδόμησης και μεταμόρφωσης , όπου το "όλο" μπορεί να συμπυκνωθεί μέσα σε ένα στιγμιότυπο ή μια σειρά στιγμιοτύπων, μπορεί να εκταθεί στο αχανές ή να κομματιαστεί και να επανασυναρμολογηθεί ξανά, σαν ένα κολάζ."

Μετάφραση από απόσπασμα του βιβλίου "Body Space Image" των Miranda Tufnell και Chris Crickmay.

(photo: Wilhelm Sansal)