Αγαπήτή μου Fuzzy.. θα εξαντλήσω, τα δύο σχόλια μου, απαντώντας σε σένα , λόγω επαγγέλματος μου.. Τα καλύτερα υλικά βάζουμε, βέβαια.. Βετον 20/25 st III/ 500 Αλλά αν ο μηχανικός και ο τεχνίτης δεν έχει πίστη και μεράκι..άστα.- βράστα. Ποτέ δεν θα πιάσεις το 100% της αντοχής, αλλά προσπαθείς να το πλησιάσεις, μένοντας πάνω στο έργο 24ώρες/ 24ωρο.
μια μέρα το οικοδόμημα θα πέσει. ο παρθενώνας δεν έχει πια σκεπή. η βιβλιοθήκη της αλεξάνδρειας κάηκε. ο χορός των 7 πέπλων, ακόμα χορεύεται και φαντασιώσεις γεννά και πιθανές κινήσεις, σεισμικές και ερωτογεννείς. από ηφαιστιακή ερωτική έκρηξη, να γκρεμιστεί το οικοδόμημα και στα χαλάσματά του να χορευτεί ο μπάλος ο αργός, ο αρχοντάρης.και να θρυνούμαι έτσι τα θύματα της δόνησης.. όπως θρυνούν στην κρήτη κι όχι σαν τους μανιάτες που το κεφάλι σπάνια κοιτά ψηλά, στην κορυφή τού οικοδομήματός σου. άσε λοιπόν η ιστορία να κρίνει. κι εμείς ας χαρούμε το σήμερα. και το αύριο. και το μεθαύριο. και την επόμενη. και την επόμενη. και την επόμενη (είδες, ακόμα κρατάει)
Ηθοποιός, σκηνοθέτης, και χορεύτρια αυτοσχεδιασμού. Διδάσκει Contact Improvisation από το 2005. Με την δουλειά της στοχεύει στην έκφραση της προσωπικής ελευθερίας, γειώνοντας - συνειδητά και χωρίς όρια - στο σώμα, κάθε άλλη ψυχική ή πνευματική παρόρμηση που προκύπτει κατά την δημιουργική διεργασία. Σπούδασε σκηνοθεσία στην σχολή του Λυκούργου Σταυράκου και υποκριτική με δασκάλους τον Ακη Δαβή, Ρούλα Πατεράκη και Μίρκα Γιεμεντζάκη. Μαθήτευσε δίπλα στην Χριστίνα Κλεισιούνη πάνω στο contact improvisation, και σε release techniques. Εκπαιδεύτηκε στην Authentic Movement από την Ελένη Λεβίδη. Δημιουργεί παραστάσεις κινητικού αυτοσχεδιασμού και Αυθεντικής κίνησης με την ομάδα "3=4". Έχει δουλέψει στον κινηματογράφο και το θέατρο και είναι μέλος της ομάδας "Nova Melancholia". Πρόσφατες παραγωγές είναι: «Τα Χρόνια της Αθωότητας» (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση 2017), «Θερμά θαλάσσια λουτρά» (Φεστιβάλ Αθηνών 2017). Χορογράφησε σε Βερολίνο και Αθήνα το "Cut project" του θεάτρου "Εντροπία". Σκηνοθετεί την ομάδα οροθετικών στις φυλακές Κορυδαλλού.
11 σχόλια:
...αλλά είμαι υποχρεωμένος, να κάνω ότι μπορώ για να μην συμβεί, αυτό.
Θα μπορώ, λοιπόν, να πώ, ότι προσπάθησα, τουλάχιστον.
εξαρταται απο το υλικο με το οποο ειναι κτισμενο..
Αγαπήτή μου Fuzzy..
θα εξαντλήσω, τα δύο σχόλια μου, απαντώντας σε σένα , λόγω επαγγέλματος μου..
Τα καλύτερα υλικά βάζουμε, βέβαια..
Βετον 20/25
st III/ 500
Αλλά αν ο μηχανικός και ο τεχνίτης δεν έχει πίστη και μεράκι..άστα.- βράστα.
Ποτέ δεν θα πιάσεις το 100% της αντοχής, αλλά προσπαθείς να το πλησιάσεις, μένοντας πάνω στο έργο 24ώρες/ 24ωρο.
Σας χαιρετώ αγαπητές, κυρίες μου.
μια μέρα το οικοδόμημα θα πέσει.
ο παρθενώνας δεν έχει πια σκεπή.
η βιβλιοθήκη της αλεξάνδρειας κάηκε.
ο χορός των 7 πέπλων, ακόμα χορεύεται και φαντασιώσεις γεννά και πιθανές κινήσεις, σεισμικές και ερωτογεννείς.
από ηφαιστιακή ερωτική έκρηξη, να γκρεμιστεί το οικοδόμημα και στα χαλάσματά του να χορευτεί ο μπάλος ο αργός, ο αρχοντάρης.και να θρυνούμαι έτσι τα θύματα της δόνησης.. όπως θρυνούν στην κρήτη κι όχι σαν τους μανιάτες που το κεφάλι σπάνια κοιτά ψηλά, στην κορυφή τού οικοδομήματός σου.
άσε λοιπόν η ιστορία να κρίνει. κι εμείς ας χαρούμε το σήμερα. και το αύριο. και το μεθαύριο. και την επόμενη. και την επόμενη. και την επόμενη (είδες, ακόμα κρατάει)
πληροφοριακά... συμμετέχω σε ένα σεμινάριο που σχετίζεται με τις τελευταίες σκέψεις μου... που δεν είναι όμως καθοριστικές για ζωή μου...
σπίθα πολλές συμπτώσεις
fuzzyburlesque, πως να συμφιλιωθεί κάποιος με το γεγονός του γκρεμίσματος. μήπως αυτό δεν σημαίνει και τον θάνατο;
πανόπτη, εξάλλου μη ξεχνάς ότι κάτι άλλο θα υπάρξει :)
...;;
!!!
Τι σεμινάριο, είναι
δεν ξέρω..
Αλλ'ελπίζω να είναι
.............καλό
και να μην λένε άλλα,
από αυτά που λέω,εγώ.
Αυτό είναι, ξέρεις
κριτήριο..βασικό.!!
:)
οι βάσεις είναι το στήριγμα
των ονείρων...
καλησπέρα με δροσερό χαμόγελο...:)
Γωγώ, όσο ελαφριά είναι τα όνειρα τόσο βαριές μοιάζουν οι βάσεις... καμιά φορά κι αυτές είναι απ΄' το υλικό των ονείρων.....
σπίθα, τωρα κόκκινη
και μετά...
Τάξη και αταξία. Νόμος του σύμπαντος...
ακριβώς
Δημοσίευση σχολίου