Η σταγόνα που δεν χωρούσε στο ποτήρι, το ξεχύλισε... έσταξε καυτό στη γη και την έκαψε.. κι ύστερα ήρθε ο άνεμος και η φωτιά εξαπλώθηκε παντού... το θέμα είναι αν θα ξαναγεννηθούμε από τις στάχτες μας όπως ο μυθικός Φοίνικας ή θα μας θάψουν εκεί κάτω;
(καλά ε; δοξάστε με...ζωγράφισα πάλι...αλήθεια, μόνη μου το έγραψα..:Ρ)
Η γη υποστηρίζει, η φωτιά σε κάνει μεταλλαγμένο κι ο αέρας σε μετακινεί. Με όπλο αυτά τα τρία αποφθέγματα, το σαλιγκάρι ξεκίνησε Σάββατο απόγευμα. Η γη δεν το υποστήριξε απλά ήταν υγρή, η φωτιά από τα επεισόδια δεν κατάφερε να το μεταλλάξει, ο αέρας δεν έκανε πιό γρήγορητη μετακίνηση. Έφτασε Κυριακή αργά το βράδυ μούσκεμα στην αγορά της Κυψέλης όταν όλα είχαν πιά τελειώσει και βρήκε μόνο τον Παναγιώτη απλωμένο σε τέσσερις καρέκλες.
Κ.Υ.Π WALKING :))) Ε δεν ήταν μόνο ο Παναγιώτης εκεί... εγώ νομίζω ότι ακόμα είναι στον δρόμο και ίσως ποιος ξέρει να φτάσει εκεί στις απόκριες... έτσι ακούγεται... αλλά και πάλι δεν θα το δεις γιατί με όλα αυτά που θα συναντήσει θα έχει αλλάξει... ίσως και να μασκαρευτεί... αλλά και συ θα έχεις αλλάξει και θα βλέπεις αλλιώς τα πράγματα... ραντεβού λοιπόν τότε
Ηθοποιός, σκηνοθέτης, και χορεύτρια αυτοσχεδιασμού. Διδάσκει Contact Improvisation από το 2005. Με την δουλειά της στοχεύει στην έκφραση της προσωπικής ελευθερίας, γειώνοντας - συνειδητά και χωρίς όρια - στο σώμα, κάθε άλλη ψυχική ή πνευματική παρόρμηση που προκύπτει κατά την δημιουργική διεργασία. Σπούδασε σκηνοθεσία στην σχολή του Λυκούργου Σταυράκου και υποκριτική με δασκάλους τον Ακη Δαβή, Ρούλα Πατεράκη και Μίρκα Γιεμεντζάκη. Μαθήτευσε δίπλα στην Χριστίνα Κλεισιούνη πάνω στο contact improvisation, και σε release techniques. Εκπαιδεύτηκε στην Authentic Movement από την Ελένη Λεβίδη. Δημιουργεί παραστάσεις κινητικού αυτοσχεδιασμού και Αυθεντικής κίνησης με την ομάδα "3=4". Έχει δουλέψει στον κινηματογράφο και το θέατρο και είναι μέλος της ομάδας "Nova Melancholia". Πρόσφατες παραγωγές είναι: «Τα Χρόνια της Αθωότητας» (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση 2017), «Θερμά θαλάσσια λουτρά» (Φεστιβάλ Αθηνών 2017). Χορογράφησε σε Βερολίνο και Αθήνα το "Cut project" του θεάτρου "Εντροπία". Σκηνοθετεί την ομάδα οροθετικών στις φυλακές Κορυδαλλού.
9 σχόλια:
Η σταγόνα που δεν χωρούσε στο ποτήρι, το ξεχύλισε... έσταξε καυτό στη γη και την έκαψε.. κι ύστερα ήρθε ο άνεμος και η φωτιά εξαπλώθηκε παντού... το θέμα είναι αν θα ξαναγεννηθούμε από τις στάχτες μας όπως ο μυθικός Φοίνικας ή θα μας θάψουν εκεί κάτω;
(καλά ε; δοξάστε με...ζωγράφισα πάλι...αλήθεια, μόνη μου το έγραψα..:Ρ)
οι μύθοι τελειώσαν για εμάς.
γεννήθηκαν από την γη και από τις πραγματικές ανάγκες του ανθρώπου
:P
Η γη υποστηρίζει, η φωτιά σε κάνει μεταλλαγμένο κι ο αέρας σε μετακινεί.
Με όπλο αυτά τα τρία αποφθέγματα, το σαλιγκάρι ξεκίνησε Σάββατο απόγευμα.
Η γη δεν το υποστήριξε απλά ήταν υγρή, η φωτιά από τα επεισόδια δεν κατάφερε να το μεταλλάξει, ο αέρας δεν έκανε πιό γρήγορητη μετακίνηση.
Έφτασε Κυριακή αργά το βράδυ μούσκεμα στην αγορά της Κυψέλης όταν όλα είχαν πιά τελειώσει και βρήκε μόνο τον Παναγιώτη απλωμένο σε τέσσερις καρέκλες.
Κι εσυ σκηνοθετεις υπεροχα!
φιλι
Κ.Υ.Π WALKING :))) Ε δεν ήταν μόνο ο Παναγιώτης εκεί...
εγώ νομίζω ότι ακόμα είναι στον δρόμο και ίσως ποιος ξέρει να φτάσει εκεί στις απόκριες... έτσι ακούγεται... αλλά και πάλι δεν θα το δεις γιατί με όλα αυτά που θα συναντήσει θα έχει αλλάξει... ίσως και να μασκαρευτεί... αλλά και συ θα έχεις αλλάξει και θα βλέπεις αλλιώς τα πράγματα... ραντεβού λοιπόν τότε
faraona, έχει και συνέχεια :)
Το καλό το σαλιγκάρι, ξέρει κι άλλο μονοπάτι.
Κ.Υ.Π WALKING... keep walking :))
Η πιό πρόσφατη επεισοδιακή παροιμία μου.
Από πέτρα που δεν τρώς, τι σε νοιάζει ποιόν θα βρεί.
εγώ θέλω να απαντήσω στο σχόλιο της νέας ανάρτησης... αλλά θα το αφήσω να στολίζει τον σχολιασμό :)
Δημοσίευση σχολίου