Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009
Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009
η ομορφιά του μετανάστη
Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009
για το κοινό...
"- Θέλει δυστυχώς λόγο, και πολλούς λόγους μάλιστα... θέλει κάτι ωσάν θέαμα, και τα θέλει όλα λογοκοπικά και θεατρικά, και δι' αυτό όσοι βγάζουν λόγους πεντάρικους ή δεκάρικους, ευδοκιμούν εις το πλήθος, και δι' αυτό... τα προκόψαμε." Α. Παπαδιαμάντης "Επιμηθείς εις τον βράχον".
(Photo: Judith Schaechte)
Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009
Walter Benjamin: Θέσεις για την φιλοσοφία της ιστορίας
Nova Melancholia
Walter Benjamin: Θέσεις για τη φιλοσοφία της ιστορίας
Συμπαραγωγή Bios
Περφόρμανς της ομάδας Nova Melancholia
ενάντια στην έννοια της προόδου
ενάντια στον πολιτικό ρεφορμισμό
ενάντια στον κοινωνικό κομφορμισμό
υπέρ του ιλιγγιώδους άλματος του αιλουροειδούς υπό τον αχανή ουρανό της Ιστορίας
Η νέα παραγωγή της ομάδας θεάτρου Nova Melancholia είναι μια περφόρμανς για τις “Θέσεις για την φιλοσοφία της Ιστορίας” του Walter Benjamin.
Κείμενο κομβικής σημασίας για τον πολιτικό και φιλοσοφικό στοχασμό του 20ου αιώνα, γραμμένο κατά το έτος της αυτοκτονίας του Γερμανο-εβραίου μαρξιστή διανοητή Walter Benjamin (1892-1940), οι «Θέσεις» είναι για μας ένα αστραφτερό πρόσταγμα ριζοσπαστικοποίησης του Παρόντος χρόνου, του «Εδώ και Τώρα», και ταυτόχρονα ένα εφαλτήριο προβληματισμού γύρω από το δίπολο Διανόηση – Δράση.
Η Nova Melancholia ιδρύθηκε το 2006 στην Αθήνα με στόχο τη δημιουργία θεαμάτων μέσω της αναζήτησης σύγχρονων τρόπων δραματουργίας και της χρήσης υβριδικών μορφών γραφής. Μέχρι σήμερα έχει παρουσιάσει τρεις παραγωγές. Η παράσταση «Αηδίασμα» σε κείμενα του Ν.Γ. Πεντζίκη, επιλέχθηκε να συμμετάσχει στο Σύστημα Αθήνα 2008 που οργάνωσε το Ελληνικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου.
Η Nova Melancholia επιχορηγήθηκε για την περίοδο 2007-2008 από το ΕΚΕΘΕΧ-ΥΠΠΟ.
Κείμενο: Walter Benjamin // Μετάφραση: Νατάσα Σιουζουλή // Σκηνοθεσία: Βασίλης Νούλας // Βοηθός σκηνοθεσίας - Προβολές - Εκφώνηση: Μανώλης Τσίπος // Κατασκευές - Κοστούμια: Ντόρα Οικονόμου // Κοντραμπάσο: Χάρης Παζαρούλας
Ερμηνεύουν: Βίκυ Κυριακουλάκου, Μαίρη Λούση, Μαρία Μητροπούλου, Δημήτρης Πλειώνης, Δέσποινα Χατζηπαυλίδου
Διάρκεια παραστάσεων: 12 Φεβρουαρίου – 6 Μαρτίου 2009
Παραστάσεις: Πέμπτη – Κυριακή
Ώρα έναρξης: 21.15
Διάρκεια 70’
Είσοδος: 15 €, 12€ (φοιτητικό)
Bios, Πειραιώς 84, ΤΚ 10435, Αθήνα
www.bios.gr
τηλ. & fax: +30 210 3425335
Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009
Σημειώσεις για τα Ελληνικά λαϊκά παραμύθια (6/6)
συνέχεια από
48 - ΑΙΘΕΡΙΩΝΕΤΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ: Τ ο βάρος της γης λιγοστεύει, τα αντικείμενα γίνονται διάφανα, λαμπερά, φωτεινά. Στους τραυματισμούς δεν υπάρχει πόνος ή αιμοραγία... μόνο η δράση ενδιαφέρει, οι συνέπειες για την εξέλιξη της ιστορίας.
49 - ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΕΤΑΒΑΛΛΕΙ ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΣΕ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ: Εξωστρέφεια, λαμπερή κίνηση και ενεργειακή... λόγος προς τα έξω ενεργητικά... χαρά και "παιδικότητα".
50 - Αντικειμενικοποίηση του υποκειμενικού κόσμου.
51 - ... η σκοπιμότητα του θανάτου...
52 - Ο οριστικός θάνατος ρίχνει το βλέμμα μας στον ήρωα του παραμυθιού... τον απομονώνει.
...............................................................................................
54 - Η πιο καλή παραστατικότητα είναι αυτή που δίνει το μάτι (;).
..............................................................................................
56 - Η ομορφιά είναι αποτέλεσμα πολλαπλών επεξεργασιών και της μεσολάβησης μιας "ιδιαίτερα προικισμένης ατομικότητας, που αποτελεί τη ζωντανή έκφραση του πνεύματος του λαού".
57 - Τα γνωρίσματα του παραμυθιού κατά Berendsohn: Λιτότητα. Τυποποίηση. Ενάργεια ή πλαστικότητα. Αντικειμενικότητα. Επιτεινόμενη δράση. Χαρακτήρες χωρίς πολλές ιδιότητες και αξίες που αναδεικνύονται με δράση.
58 - "ώσπερ τα σώματα εκ των κινήσεων κρίνεται, ούτω και τα ήθη".
59 - Ο ήρωας μπορεί να μην έχει τη δύναμη να κάνει μονάχος του το θαύμα, περιέχει όμως μέσα του το θαύμα, να μπορεί να εξουσιάζει με τη γοητεία του τους φορείς του θαύματος.
60 - Ο λαϊκός ήρωας ήθελε τον ήρωά του ανθρώπινο για να μπορέσει να τον αγαπήσει.
61 - ... η γυναίκα πιο επικίνδυνη στα παραμύθια από τον άντρα.
...........................................................................................
63 - ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΕΧΕΙ ΓΙΑ ΣΚΟΠΟ ΤΟΥ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ
64 - Το παραμύθι είναι η μορφοποίηση ενός κοσμικού βιώματος.
65 - ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ:
Απαγόρευση - Παράβαση
Απόπειρα εξαπατήσεως - Προσφορά του ίδιου του υποκειμένου σε εξαπάτηση (ο ήρωας συνένοχος του ανταγωνιστή)
Δοκιμασία - Αντίδραση του ήρωα
Πάλη - Νίκη
Βλάβη ή έλλειψη - Άρση έλλειψης
Καταδίωξη - Σωτηρία
Ανάθεση ζητήματος - Εκτέλεσή του (αυτονόητο)
66 - Από μορφολογική άποψη μπορεί να θεωρηθεί ΜΑΓΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ κάθε διήγηση, η οποία εξελίσεται από μια κατάσταση βλάβης ή ένα στοιχείο ελλείψεως στο γάμο ή σε άλλες τελικές λειτουργίες, μέσο ενδιάμεσων λειτουργιών.
67 - Ήρωας
Εντολέας (που παρακινεί τον ήρωα να αναχωρήσει)
Ανταγωνιστής (πρόξενος βλάβης)
Δωρητής (του μαγικού μέσου κτλ)
Βοηθός (ή το μαγικό μέσο κτλ)
Αναζητούμενη μορφή (κόρη του βασιλιά κτλ)
Ψεύτικος ήρωας (σφετεριστής)
68 - Μέσα σε έναν κατασκευάσιμο κόσμο, ατενίζουμε ευχάριστα έναν κόσμο, ο οποίος γίνεται από μόνος του, σχεδόν με φυσικούς νόμους.
69 - Ο ήχος είναι που κανονίζει και πλάθει την ιστορία.
.