Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

Συνέντευξις

.


Φυσικά και ονειρεύομαι.
Ζει κανείς μόνο μ' ένα ξερό μισθό;


Πόσο συχνά;
Κάθε που εγκαταλείπουν συχνότατα όλοι.


Επηρεάζουν τους απόντες τα όνειρά σας;
Βέβαια. Το ξανασκέφτονται καλά
και μάλλον μετανιώνουν οριστικά τους όλοι.


Είναι ελευθέρα η είσοδος;
Όχι εντελώς. Ζητάω την άδεια του ονείρου
πριν ελπίσω. Μου την δίνει εν γένει
μαζί με κάποιες οδηγίες αυστηρές.
Να πιστέψω δίχως ν' αγγίξω
να μη μιλήσω διόλου στον καπνό
γιατί είναι υπνοβάτης και θα πέσει
μόνο δια του βλέμματος ν' αφήσω
το αίτημά μου στην κρεμάστρα
ό,τι μου δωθεί να το δεχτώ
κι ας μην έχει καμία ομοιότητα
μ' αυτό που ζωγραφίζει η έκκλησή μου-
θα την επανέβρει μόλις ξαναχαθεί.


Ένα μόνο δε μου δίνει το όνειρο.
Το όριο. Ως που να κινδυνέψω.
Γιατί τότε πια δεν θα ήταν όνειρο.
Θα 'ταν γεράματα.

(Κική Δημουλά)
.

4 σχόλια:

χαρη είπε...

αχ, βλέπω επανήλθες (για τα καλά άραγε;) τώρα που φέυγω!

χχχ

Despoina Chatzipavlidou είπε...

επανήλθα ;
... με τον υπολογιστή δεν τα πάω καλά !!!

φεύγεις την καλύτερη εποχή...........

να περάσεις καλά (με Κλάιστ και χωρίς :).......)

Tali είπε...

τη λατρευω τη Δημουλα..
νομιζω δε υπαρχει αλλη ομοια
και ευτυχως δεν ξερω αλα εχει ενα κατι που κανεις δεν μπορει να το φτασει,μιμηθει , αντιγραψει
ειναι μοναδικη!!

filia polla Dep!!!!

Despoina Chatzipavlidou είπε...

κι εμένα φυσικά μου αρέσει... αχ όμως... ας έλειπαν οι τελευταίοι στίχοι από κάθε της ποίημα !!!

φιλιά Talisker ...:)