Εργαστήριο Contact Improvisation

Εργαστήριο Contact Improvisation
με την Δέσποινα Χατζηπαυλίδου

Σάββατα 23,30 Σεπτεμβρίου
Ώρα 17.00 – 20.00

“Γιατί το βάρος;”

Ακολουθώντας την ανάγκη για επαφή που βλέπω να αυξάνει στην μετά-covid εποχή, με πολλούς νέους ανθρώπους να μπαίνουν με πάθος και να εξερευνούν ποιότητες και δυνατότητες επαφής, εστιάζοντας με σεβασμό στο άκουσμα και στην φροντίδα του εαυτού και του άλλου, ένα γεγονός, πρωτόγνωρο για την Αθήνα μας, που σπάει την μοναξιά τόσων χρόνων, όταν το πάθος αυτό το μοιραζόμασταν λίγοι… Ακολουθώντας λοιπόν αυτή την ανάγκη, αλλά και την αμετάβλητη δική μου ανάγκη να μοιράζομαι ιδέες σωματικότητας που με διασκεδάζουν και με εμπνέουν, φέτος προτείνω εκτός του σταθερού μαθήματος της Τρίτης, μικρά εργαστήρια με θεματικές που θεωρώ ότι δρουν πολλαπλασιαστικά προς μια μεγαλύτερη κιναισθητική ευαισθητοποίηση και εγρήγορση. Μαθαίνοντας μέσα από το σώμα που αλλάζει, επηρεάζει και επηρεάζεται, δημιουργούμε αυτοσχέδιους χορούς επαφής, μεταλλάσοντας ενεργά το σύνολο περιβάλλον και την χωροχρονικότητα που μας περιέχει.
Σε αυτό το διήμερο εργαστήριο, θα έχουμε τον χρόνο να απαντήσουμε στο ερώτημα «Γιατί το βάρος;». Κάτι δεδομένο στο contact improvisation, το μοίρασμα και η ανταλλαγή βάρους ανάμεσα σε δυο παρτενέρ, εμείς θα το αναλύσουμε και θα το εξερευνήσουμε με τρόπο που θα επιτρέπει και θα προκαλεί την ελεύθερη σωματική ανταλλαγή και επικοινωνία.
Αντιδρώντας στην στασιμότητα, στην μίμηση και στην αντιγραφή έτοιμων λύσεων ανταλλαγής βάρους, εξερευνούμε πως προκύπτει η κίνηση, πως παραδινόμαστε στην ροή, πως το απρόβλεπτο που θα συμβεί δεν είναι φόβος. Χρησιμοποιώντας την ιδέα του «σταθερού σημείου» ανακαλύπτουμε ότι το «συνεχώς νέο» μπορεί να είναι το μόνο σταθερό και αμετάβλητο ρέον γεγονός. Δίνοντας αξία στο ταπεινό και το οικείο, το ανεπιτήδευτο, το φαινομενικά άτεχνο, στην έλλειψη νοηματοδότησης, μπαίνουμε στην ελαφρότητα. Σε αυτό τον χώρο, στον χώρο της ελαφρότητας, στον χώρο που αναπνέει, απουσιάζει τελικά η λογική και ο νους σαν κυρίαρχος.
Μπορούμε να πούμε: «Παρασύρθηκα από ένα κομμάτι σύννεφο που το κινούσε ο αέρας». Μήπως τελικά ήσουν εσύ και η απόλυτη υλικότητά σου, που βιωμένη και αγκαλιασμένη πυρηνικά μπορεί να μεταμορφώνει τις ποιότητες;

Το εργαστήριο απευθύνεται σε κόσμο με προηγούμενη εμπειρία στο contact improvisation.

23 & 30 Σεπτεμβρίου
στις 17.00 – 20.00
στο Gaz Symphony, Αριστοφάνους 1, Ψυρρή, Σταθμός Μοναστηράκι.

Κόστος συμμετοχής 30 ευρώ (6 ωρες).

Περιορισμένος αριθμός συμμετεχόντων / Απαραίτητη η κράτηση θέσης με κατάθεση σε λογαριασμό.

Δηλώσεις συμμετοχής στο desapoin@otenet.gr .

Τα μαθήματα Contact Improvisation διεξάγονται κάθε Τρίτη και ώρα 20.00 – 20.00 στο Experimenta Art Co (Κωνσταντινουπόλεως 138, Μεταξουργείο).

___________________________

Η Δέσποινα Χατζηπαυλίδου ζει και εργάζεται στην Αθήνα σαν ηθοποιός, σκηνοθέτης και χορογράφος. Η δουλειά της απλώνεται σε διαφορετικούς και φαινομενικά ασύνδετους χώρους, από την queer σκηνή και την εστίαση σε θέματα φύλου και σεξουαλικότητας έως την πρακτική και διδασκαλία τεχνικών somatics, όπως το contact improvisation και η authentic movement. Στοχεύει στην έκφραση της προσωπικής ελευθερίας, γειώνοντας - συνειδητά και χωρίς όρια - στο σώμα, κάθε άλλη ψυχική ή πνευματική παρόρμηση που προκύπτει κατά την δημιουργική διαδικασία.
Σαν ηθοποιός είναι βασικό μέλος της ομάδας εικαστικής και θεατρικής performance “Nova Melancholia” με παραστάσεις των τελευταίων χρόνων: «Ο Νεκρός» (Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών 2016), «Τα Χρόνια της Αθωότητας» (Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών 2017), «Θερμά Θαλάσσια Λουτρά» (Φεστιβάλ Αθηνών 2017), «Spleen» (σε διαμέρισμα, 2018) και «Marcel Duchamp» (To Οκτώ/Tavros/State of Concept/Enterprise Project 2022) σε σκηνοθεσία Βασίλη Νούλα.
Έχει συνεργαστεί μεταξύ άλλων με τους: Σάββα Στρούμπο (ομάδα «Σημείο Μηδέν») στις παραστάσεις Βόυτσεκ (Άττις, Νέος Χώρος, 2013-15) και «Σωφρονιστική Αποικία» (Φεστιβάλ Αθηνών 2014), και Άννα Τζάκου στο «Σχέδιο Βωλάξ» (Τήνος 2021), «Μονοπάτια της Πέτρας – Stonelines» (Σύρος, 2018), και «Encounters Without Division» (Art Athina 2019).
Το 2019 πρωταγωνίστησε στην ταινία του Βασίλη Νούλα «Θολάμι» (Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 2019).
Διδάσκει από το 2005 Contact Improvisation και authentic movement και τα 3 τελευταία έτη είναι μέλος της ομάδας δασκάλων ΣΥΝΑΣΚί (πρόγραμμα για την εφαρμογή των μεθόδων somatics στην πρακτική του χορού στην Ελλάδα).
Δίδαξε θέατρο και κίνηση την Θεατρική Ομάδα Οροθετικών Κρατουμένων των Ανδρικών Φυλακών Κορυδαλλού (2015-17) και σκηνοθέτησε μαζί τους την παράσταση «Το Κουτί» (Μ.Κ.Ο. Τεχνοδρομώ, 2016).
Παρουσίασε τη solo performance «Δεξιόστροφα, Χωρίς την Φυσική της Παρουσία» (Art Athina, 2019) και «Χρυσό» μαζί με την Εύα Κολιοπάντου (Μουσείο Μπενάκη, «Skin» της Χαράς Πιπερίδου, 2019).
Τα τελευταία χρόνια αναπτύσσει δράσεις ανοικτού χώρου μέσα από την πρακτική της Authentic Movement. Έργα με αυτή την κατεύθυνση είναι το «Ένας Περιφραγμένος Τόπος Ονείρων» (Πνύκα 2019) και «Στον Λόφο» (2020). Από τα έργα αυτά, μαζί με την Ανθή Μουριάδου δημιούργησαν την ταινία μεγάλου μήκους “An enclosed place for dreams – On the hill” (έκθεση «The Right To Silence?», επιμέλεια Σωζήτας Γκουντούνα, Νέα Υόρκη, 2021/Φεστιβάλ Ιεράπετρας /Luleå International Film Festival/First-Time Filmmaker Sessions - hosted by Lift-Off Global Network).
Συμμετείχε στο πρόγραμμα περμακουλτούρας «Moving ground»(2021-22) για το Κέντρο μελέτης χορού Ι. & Ρ. Ντάνκαν, με την δράση διαρκείας «Dream Practice» και σε συνεργασία με την Ανθή Μουριάδου. Η οπτική παρουσίαση της δράσης είναι σε εξέλιξη.
Φέτος συμμετείχε στο Φεστιβάλ Αθηνών με την παράσταση χορού «Επώδυνα εύκολο» της Ανδρονίκης Μαραθάκη.
Είναι δευτεροετής της μεθόδου ψυχοθεραπείας Gestalt (Gestalt Foundation).

(cover photo: Εύα Κολιοπάντου, photo edit: Δέσποινα Χατζηπαυλίδου)