mayflower may

Οδηγώ στην βροχή και μουρμουρίζω διαρκώς αυτό το τραγούδι της Marissa Nadler. Μου κάνει παρέα, γίνεται βαρετό όμως εγώ συνεχίζω... το αδιάβροχο κάνει καλά τη δουλειά του κι η βροχή μένει μέσα μου...

Without a lover
Without a friend
Without a saviour
Without a friend
Without a lover
Without a care
Mayflower walked away
Away towards the air
And if you see her
Call out her name
And if you hear her
Out in the rain
Mayflower Maybelle
May was her name

.




Δεν είμαι δυνατή στο γράψιμο. Μερικές φορές ψάχνω τις κατάλληλες λέξεις για να εκφραστώ και δεν μπορώ. Ότι γράφω εδώ είναι περισσότερο αποτέλεσμα σωματικών διαδικασιών, που έχουν σχέση με τη δουλειά μου. Εικόνες και λέξεις που αναρτώ απεικονίζουν σκέψεις και ιδέες που έχουν αξία χρηστική. Αυτό ίσως μοιάζει λίγο πεζό και στεγνό. Αλλά δεν το αισθάνομαι έτσι. Δεν υπάρχει ορμή αν τα δυο πόδια δεν πατούν γερά στη γη. Και δεν είναι ρεαλισμός αυτό... είναι η επιθυμία μου να αισθανθώ το πέταγμα, το ύψος ,τον αέρα, τον ουρανό και ότι υπάρχει πέρα απ' αυτόν...

.
άνοιξη

.

Παιδικό Μελό

.....
..............................Η μικρή μπουμπού


................................................................ο ήρωάς της



.........................ο τόπος που μεγάλωσε



.........................................................και τα όνειρά της.
.

Ο Ζητιάνος

Το σώμα , ένα κλειστό δοχείο

Υπάρχει ελπίδα αν κάτι λάβω ;


Αισθάνομαι λύπη. Ανεπάρκεια. Πως να σηκωθώ για να βγω απ' αυτό ;

Ντρέπομαι για αυτή μου την θέση. Θέλω να υψωθώ...

αλλά πως να με δικαιολογήσω στα μάτια των άλλων ;

Πως να φτιάξω μία νέα ιστορία ; Τι θα συμβεί αν μείνω για ώρα εδώ ;

Θα αναμασώ ανεπεξέργαστα σκουπίδια, τα ίδια και τα ίδια,

ντροπές σφηνωμένες, ανάγκες και σκοτάδια ;

Τι συμβαίνει όταν ανορθώνομαι ;

Δρόμοι δεν είναι όλα αυτά για την εξουσία και τον έλεγχο ;

Συχαίνομαι τις παγίδες

Αισθάνομαι θυμό, εγκλωβισμό και μόλις που άρχισα να γράφω


Πως και για πόσο θα ζήσω μέσα σε αυτές τις μορφές ;

Ποια είναι η ιστορία στην οποία μέσα ζω ;

Που ανήκω ; Σε τι χρησιμεύω ;

and when the clothes are strewn don't be afraid of the room...

touch the fullness of her breast...

she will be your living end

when i am laid in earth

may my wrongs create

no trouble in thy breast

remember me, but ah ! forget my fate...


( Απαντώντας στην πρόσκληση του panoptis... δημοσιεύω δύο βίντεο που συμβολίζουν

για εμένα τον έρωτα. Προσκαλώ την mrs. marlowe να κάνει το ίδιο και αφιερώνω

το πρώτο βίντεο στην daria pavlovna και το δεύτερο στον αγαπητό karaflokotsifa )

Είναι πρωί και έχει βρέξει αρκετά. Μία διακοπή της νέας Άνοιξης.

Βουτιά στο κενό απ' όπου θα έρθει το καινούργιο
...

"... το αχανές σε συναρπάζει, αν επιθυμείς να πλεύσεις

εις άπειρον αγκάλην."


Αλ. Παπαδιαμάντης

He couldn't win the war with ego...

αυτό και ένα μικρό ταξίδι είναι τα δώρα μου για τα γενέθλιά μου την Κυριακή

με την προτροπή να μην ξεχνάμε τους μικρούς ονειροπόλους που βρίσκονται έγκλειστοι μαζί με

τις μητέρες τους στις φυλακές Κορυδαλλού, στηρίζοντας την εκστρατεία

Τhe act of touching

ανταποκρίνομαι στην πρόσκληση του φίλου panoptis να αναρτήσω μια φωτογραφία μου

ΙΔΟΥ ΛΟΙΠΟΝ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Θέματα κίνησης χωρίς αναγνώστες

Walking


Lying down


Rolling from back to front... and returning


Making a slow journey from down to up... and returning



( σχέδιο: annaf )

Είναι ντροπή

Πριν προχωρήσω σε οποιαδήποτε άλλη ανάρτηση μου είναι αναγκαίο να πω :

Είναι ντροπή που καμία γυναικεία οργάνωση αλλά ούτε κι ο δικηγορικός σύλλογος δεν έχουν κάνει κάτι για την παράνομη προφυλάκιση της Εύης Τζέκου την οποία ταπεινωτικά συνεχίζουν τα Μ.Μ.Ε. να επονομάζουν, 35χρονη συμβασιούχο.

Χωρίς καμία διάθεση και ταλέντο να αρθρογραφώ και να επιχειρηματολογώ σε τέτοιου είδους θέματα θα ήθελα να σημειώσω ότι από την αρχή με το απλό μου το μυαλό δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί αυτή η γυναίκα κρίνετε σε τέτοιο βαθμό επικίνδυνη και προφυλακίζεται. Χθες συζητώντας με νεαρό δικαστικό στην ερώτηση αν είναι νόμιμη αυτή η προφυλάκιση, μειδιώντας απάντησε... όχι φυσικά, είναι παράνομη. Είναι απλά ντροπή... γνωρίζοντας ότι δεν έχω τίποτα ιδιαίτερο να προσθέσω σε αυτά που ήδη έχουν ειπωθεί θέλω να επαναλάβω... είναι ντροπή.