Ο Ζητιάνος

Το σώμα , ένα κλειστό δοχείο

Υπάρχει ελπίδα αν κάτι λάβω ;


Αισθάνομαι λύπη. Ανεπάρκεια. Πως να σηκωθώ για να βγω απ' αυτό ;

Ντρέπομαι για αυτή μου την θέση. Θέλω να υψωθώ...

αλλά πως να με δικαιολογήσω στα μάτια των άλλων ;

Πως να φτιάξω μία νέα ιστορία ; Τι θα συμβεί αν μείνω για ώρα εδώ ;

Θα αναμασώ ανεπεξέργαστα σκουπίδια, τα ίδια και τα ίδια,

ντροπές σφηνωμένες, ανάγκες και σκοτάδια ;

Τι συμβαίνει όταν ανορθώνομαι ;

Δρόμοι δεν είναι όλα αυτά για την εξουσία και τον έλεγχο ;

Συχαίνομαι τις παγίδες

Αισθάνομαι θυμό, εγκλωβισμό και μόλις που άρχισα να γράφω


Πως και για πόσο θα ζήσω μέσα σε αυτές τις μορφές ;

Ποια είναι η ιστορία στην οποία μέσα ζω ;

Που ανήκω ; Σε τι χρησιμεύω ;