msaz, βλέπουμε έναν αυτοσχεδιασμό contact improvisation, από ένα φεστιβάλ που γίνεται στην Ιταλία. Ο πιο ψηλός χορευτής είναι ο Andrew Harwood ένας από τους πρώτους που την δεκαετία του 70 ξεκίνησαν το contact. η διεύθυνση που μπορείς να δεις και άλλα video είναι http://www.contactfestival.it/2007/ITA_2006/zip_video.html
σπίθα, φυσικά, μόνο που σε αυτήν την περίπτωση οι φίλοι μας εδώ μοιάζουν να μη φοβούνται :)
panopti, και να παλεύουν και να χωρίζουν και φυσικά να διαπραγματεύονται... αυτό φαντάζομαι είναι ένα επεισόδιο πριν την ισορροπία και ίσως και ένα μετά... και ξανά... δεν είναι η τρυφερότητα ο στόχος αλλά το να μπορείς να βλέπεις κάθε στιγμή που βρίσκεσαι. και κάθε στιγμή είναι διαφορετική σπίθα, και εγώ :)
Μου θύμισε πολύ έντονα την ταινία... "memento"και έχω κάνει ποστ και κριτική για αυτήν.. Αν έχεις χρόνο ..διαβασέ το , θα δείς τι εννοώ. Είναι η αλλαγή απο τη θέση θύμα σε θύτης και το αντίστροφο.Συμβαίνει στη ζωή μας να είμαστε και τα δύο...μόνο που δεν το αντιλαμβανόμαστε. Η πλάκα είναι ότι οι κριτικοί την ταινία την είχαν χαρακτηρίσει "φίλμ -νουαρ"..ενώ εγώ την είδα σαν στοχασμό στην εσωτερική πάλη του "αιώνιου ανθρώπου"
Αν και στο "Ρευστή..αγάπη" (ποστ μου) μάλλον ταιριάζει πιό πολύ, τώρα που το σκέφτομαι.. Ελπίζω να μην ,,κάνω κατάχρηση φιλοξενίας, μιάς και απρόσκλητος, ήρθα.. Την καλημέρα μου..αργά παρά ποτέ -)
σπίθα δεν χρειάζεται πρόσκληση για να μου γράφεις, και σε ευχαριστώ για τις σκέψεις σου. το memendo δεν το έχω δει, ίσως να το κατεβάσω... θα διαβάσω το ποστ σου, ούτε αργά ούτε ποτέ αλλά στον χρόνο του... και πάλι :)
Καλοσύνη σου-) Όσο για τα σχόλια σου..θα απαντήσω. Τελικά είχα δίκιο που το ξανασκέφτηκα και ανέφερα το δεύτερο ποστ. Η δε λέξη που "κράτησες"..νομίζω, σημαίνει πολλά, που δύσκολα εξηγούνται, είναι μάλλον και θέμα "συναίσθησης". Την καλησπέρα μου.. και τα ξαναλέμε, ευχαρίστως. :)
Ηθοποιός, σκηνοθέτης, και χορεύτρια αυτοσχεδιασμού. Διδάσκει Contact Improvisation από το 2005. Με την δουλειά της στοχεύει στην έκφραση της προσωπικής ελευθερίας, γειώνοντας - συνειδητά και χωρίς όρια - στο σώμα, κάθε άλλη ψυχική ή πνευματική παρόρμηση που προκύπτει κατά την δημιουργική διεργασία. Σπούδασε σκηνοθεσία στην σχολή του Λυκούργου Σταυράκου και υποκριτική με δασκάλους τον Ακη Δαβή, Ρούλα Πατεράκη και Μίρκα Γιεμεντζάκη. Μαθήτευσε δίπλα στην Χριστίνα Κλεισιούνη πάνω στο contact improvisation, και σε release techniques. Εκπαιδεύτηκε στην Authentic Movement από την Ελένη Λεβίδη. Δημιουργεί παραστάσεις κινητικού αυτοσχεδιασμού και Αυθεντικής κίνησης με την ομάδα "3=4". Έχει δουλέψει στον κινηματογράφο και το θέατρο και είναι μέλος της ομάδας "Nova Melancholia". Πρόσφατες παραγωγές είναι: «Τα Χρόνια της Αθωότητας» (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση 2017), «Θερμά θαλάσσια λουτρά» (Φεστιβάλ Αθηνών 2017). Χορογράφησε σε Βερολίνο και Αθήνα το "Cut project" του θεάτρου "Εντροπία". Σκηνοθετεί την ομάδα οροθετικών στις φυλακές Κορυδαλλού.
14 σχόλια:
τι βλεπουμε;
Να υποθέσουμε, ότι σαν τίτλο, μπορούμε να βάλουμε το περίπλοκο των ανθρωπίνων σχέσεων και τίς "αλλαγές τους";
msaz, βλέπουμε έναν αυτοσχεδιασμό contact improvisation, από ένα φεστιβάλ που γίνεται στην Ιταλία. Ο πιο ψηλός χορευτής είναι ο Andrew Harwood ένας από τους πρώτους που την δεκαετία του 70 ξεκίνησαν το contact. η διεύθυνση που μπορείς να δεις και άλλα video είναι
http://www.contactfestival.it/2007/ITA_2006/zip_video.html
σπίθα, φυσικά, μόνο που σε αυτήν την περίπτωση οι φίλοι μας εδώ μοιάζουν να μη φοβούνται :)
όχι μόνο να μη φοβούνται αλλά να προκαλούν την ισσοροπία που ρέει στα σώματά τους κοινή...
δύο λοιπόν άντρες να χορεύουν.
όχι να παλεύουν, όχι να χωρίζουν κάτι, όχι να διαπραγματεύοντε.
τρυφερά, ίσια, να κινούν τους πυρρήνες τους κοινά...
Μαγκιά τους! Παίρνω θάρρος..
panopti, και να παλεύουν και να χωρίζουν και φυσικά να διαπραγματεύονται... αυτό φαντάζομαι είναι ένα επεισόδιο πριν την ισορροπία και ίσως και ένα μετά... και ξανά... δεν είναι η τρυφερότητα ο στόχος αλλά το να μπορείς να βλέπεις κάθε στιγμή που βρίσκεσαι. και κάθε στιγμή είναι διαφορετική
σπίθα, και εγώ :)
Μου θύμισε πολύ έντονα την ταινία...
"memento"και έχω κάνει ποστ και κριτική για αυτήν..
Αν έχεις χρόνο ..διαβασέ το , θα δείς τι εννοώ. Είναι η αλλαγή απο τη θέση θύμα σε θύτης και το αντίστροφο.Συμβαίνει στη ζωή μας να είμαστε και τα δύο...μόνο που δεν το αντιλαμβανόμαστε.
Η πλάκα είναι ότι οι κριτικοί την ταινία την είχαν χαρακτηρίσει "φίλμ -νουαρ"..ενώ εγώ την είδα σαν στοχασμό στην εσωτερική πάλη του "αιώνιου ανθρώπου"
Αν και στο "Ρευστή..αγάπη" (ποστ μου) μάλλον ταιριάζει πιό πολύ, τώρα που το σκέφτομαι..
Ελπίζω να μην ,,κάνω κατάχρηση φιλοξενίας, μιάς και απρόσκλητος, ήρθα..
Την καλημέρα μου..αργά παρά ποτέ
-)
σπίθα δεν χρειάζεται πρόσκληση για να μου γράφεις, και σε ευχαριστώ για τις σκέψεις σου. το memendo δεν το έχω δει, ίσως να το κατεβάσω... θα διαβάσω το ποστ σου, ούτε αργά ούτε ποτέ αλλά στον χρόνο του... και πάλι :)
σπίθα, σου έγραψα στα ποστ που μου είπες.
εγώ κρατώ την λέξη ρευστότητα.
Καλοσύνη σου-)
Όσο για τα σχόλια σου..θα απαντήσω.
Τελικά είχα δίκιο που το ξανασκέφτηκα και ανέφερα το δεύτερο ποστ.
Η δε λέξη που "κράτησες"..νομίζω, σημαίνει πολλά, που δύσκολα εξηγούνται, είναι μάλλον και θέμα "συναίσθησης".
Την καλησπέρα μου..
και τα ξαναλέμε, ευχαρίστως.
:)
ευχαριστώ για τα σωστά σου λόγια στις άστοχες διατυπώσεις μου.
έχεις δίκιο.
panopti !!!!!!!!!!!!
Πολύ ωραίο.
Δημοσίευση σχολίου