Ο Ζητιάνος
Το σώμα , ένα κλειστό δοχείο
Υπάρχει ελπίδα αν κάτι λάβω ;
Αισθάνομαι λύπη. Ανεπάρκεια. Πως να σηκωθώ για να βγω απ' αυτό ;
Ντρέπομαι για αυτή μου την θέση. Θέλω να υψωθώ...
αλλά πως να με δικαιολογήσω στα μάτια των άλλων ;
Πως να φτιάξω μία νέα ιστορία ; Τι θα συμβεί αν μείνω για ώρα εδώ ;
Θα αναμασώ ανεπεξέργαστα σκουπίδια, τα ίδια και τα ίδια,
ντροπές σφηνωμένες, ανάγκες και σκοτάδια ;
Τι συμβαίνει όταν ανορθώνομαι ;
Δρόμοι δεν είναι όλα αυτά για την εξουσία και τον έλεγχο ;
Συχαίνομαι τις παγίδες
Αισθάνομαι θυμό, εγκλωβισμό και μόλις που άρχισα να γράφω
Πως και για πόσο θα ζήσω μέσα σε αυτές τις μορφές ;
Ποια είναι η ιστορία στην οποία μέσα ζω ;
Που ανήκω ; Σε τι χρησιμεύω ;
Συχαίνομαι τις παγίδες
Αισθάνομαι θυμό, εγκλωβισμό και μόλις που άρχισα να γράφω
Πως και για πόσο θα ζήσω μέσα σε αυτές τις μορφές ;
Ποια είναι η ιστορία στην οποία μέσα ζω ;
Που ανήκω ; Σε τι χρησιμεύω ;
21 σχόλια:
επιτελους ελληνικα!!:)
δεν θα σου πω εγω..
εχω ενα προβλημα με αυτο..
δηλ λεει καποιος κατι και μεις απο κατω απανταμε ..
φορωντας τα δικα μας καπελα...
(συχνα κανω κι εγω το ιδιο "λαθος")
-θελω τα κειμενα να μενουν ετσι..
να μην ξερω αν ειναι αυτοβιογραφικα
ή παιχνιδισματα..
-των αλλων
-τα δικα μου..
-κανενος
Μα σαν κειμενο ειναι τοσο ενδομυχο και εσωτερικο..
και τοσο οικειο...
επιτέλους κάποιος μου γράφει
δεν θέλω να με νοιάζει αλλά με νοιάζει
όχι όμως δεν κάνω εκπτώσεις γι αυτό
talisker οι ερωτήσεις μου δεν ζητούν απάντηση
αν ήταν οντότητες δεν θα ένιωθαν αγωνία...
αγωνία νοιώθω εγώ που τις γράφω, γι αυτό και τις γράφω, και εκεί τελειώνει αυτό.
είναι ένα σκαλοπάτι αυτό που αν δεν το διατυπώσω δεν θα πάω στο επόμενο. μου είναι αναγκαίο ακόμα κι αν δεν μου αρέσει... και δεν μου αρέσει...
κάνεις πολύ καλά που δεν απαντάς...
σε ευχαριστώ και μόνο που μου έγραψες
παιδι μου εγω η γραφω καπου τακτικα
Ή δεν γραφω καθολου..
δεν ειμαι κομητης και δεν τους παω τους κομητες
..ειμαι μυστηριο τρενο!!:)
Απλα περιμενα να αλλαξεις ποστ
-να το καταλαβαινω στα σιγουρα:)
-το ξερω πως δεν ζητουν απαντηση
απλα κανουμε συχνα ολοι τα ιδια λαθη και απανταμε σαν γκουρου στα ερωτηματα των αλλων......
ελα χαμογελα τωρα..:)
Ανήκεις στον εαυτό σου. Όλοι περνάμε, δύσκολες στιγμές,.Και ότι δεν μας σκοτώνει, μας κάνει πιό δυνατούς.
Αλλά μην λές και "επιτέλους, κάποιος μου γράφει". Υπάρχουν και πολλές διακοπές ρεύματος, σήμερα..
Αυτό πάντως που έγραψες, είναι πολύ καλό.
Και εσύ μπορεί να το νιώθεις, σήμερα ή εγώ αύριο. Το ζήτημα είναι ότι πολύ απλά. εξέφρασες μια αγωνία, ας πούμε.
Αλλα'πάει και πολύ παραπέρα, έχει βαθιές ρίζες. Το ερώτημα, τι είναι άνθρωπος και πώς πολλές φορές ( μην πώ, όλες), ξεχνάμε που πάμε, τι ζητάμε και δεν κοιτάμε τον εαυτό μας, στα μάτια.
Χάνουμε τη ζωή και χαμπάρι, δεν παίρνουμε. Όταν 'ομως, τολμάς και γράφεις, έτσι, τότε μπορείς πολλά!
Την καλησπέρα μου
-)
το σώμα ένα κλειστό δοχείο
και η ψυχή ουίσκι μεθυσμένο
για να μπορεί την δική μας ιστορία να γράφει...
καλησπέρα Δέσποινα!
εδω ειμαι κι εγω.κι ας μην αφηνω σχολια.
(καλα κανεις και σε νοιαζει)
Εγω πάλι βλεπω αυτές τις ερωτήσεις
σαν ενα εσωτερικό διάλογο
Σαν μια απογραφή της μέρας, της βδομάδας
Κάνοντας τέτοιες ερωτήσεις μπορούμε να προχωρήσουμε και να
σηκωθούμε (και πνευματικά και υλικά)
Το θέμα ειναι να γίνεται και στα καλά και στα κακά αυτός ο διάλογος
Καλή σου μέρα Δέσποινα μου
talisker !!! χαμογελώ και μόνο που σε βλέπω από δω
επίσης να πω ότι ο πλανήτης μου δεν έλκει συνήθως κομήτες...:)
σπίθα, μη κολάς στο "επιτέλους...
και μη μου δικαιολογήσε :)
δεν παραπονιέμαι...
εκείνο το σκυλάκι το γαβ πεινάει πότε πότε :))
Γωγώ αναρωτιέμαι ακόμα πως θα ήμουν σήμερα αν δεν με καταδίωκαν οι αναθυμιάσεις αυτού του ουίσκι !
προχωράμε ...
ε, σε έχω πάρει χαμπάρι μη νομίζεις
:)
ναι καραφλοκότσυφα, και στα καλά και στα κακά...
όμορφο βράδυ να έχεις εσύ και τα κοτσυφάκια σου... δεν μπορεί κάποια παρέα θα έχεις ;)
Δεν δικαιολογούμαι, ούτε απολογούμαι.
Αλλά θα φέρω και ..απόδειξη, ότι στη περιοχή μου, είχε διακοπή, μέχρι την ώρα που σου έγραψα.!
Όταν φταίω σε κάτι, παίρνω τις ευθύνες μου και το αναγνωρίζω, πιστεύω.
Εκείνο το σκυλάκι, το γαβ, που πεινάει, στο ποστ σου είναι! Ταισέ το! Γιατί μου το χρεώνεις;;
Αν δεν μπορείς,εσύ, ευχαρίστως, καλεσέ με να το ταίσω-))
Εσύ το αφήνεις, νηστικό, εγώ φταίω ;!
Δεσποινα μου, μονά-ζυγά, δικά σου;;;!!!
Κυρία μου, μ'όλη μου, την εκτίμηση.
;)
το είδα μόλις το έβαλες. αλλά τι να πω; τίποτε. Ξέρω πως είναι. Ότι γράφω είναι σαν μήνυμα κλεισμένο σε μπουκάλι. Απλά πρέπει να φύγει. Κανείς δεν μπορεί ούτε να το καταλάβει, ούτε να πει κάτι. Ίσως να φαίνεται μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα αλλά μέχρι εκεί.
Τα μηνύματα στο μπουκάλι όμως, είναι πράγματα που μόνο έτσι μπορούν να "φύγουν" από μένα.
Καλησπέρα λοιπόν και ίσως τα πούμε το Σάββατο; Το ελπίζω και θα χαρώ στ' αλήθεια...
Καλή σου νύχτα..
:)
Δεν ξέρω,
(για τις 2 τελευταίες ερωτήσεις, ούτε για μένα μπορώ να απαντήσω)
Όμως αν θέλεις να υψωθείς...
Να το κάνεις, μην ψάχνεις δικαιολογία για τους "άλλους".
Δεν θα καταλάβουν, μόνο εντύπωση τους μένει.
φιλιά Des,
Καληνύχτα!
σπίθα, αν φοράς γυαλιά να τα καθαρίζεις πριν να διαβάσεις !
αλλιώς δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι αυτό που σου χρεώνω...
θα παρακαλούσα επίσης τα σχόλια στα ποστ μου να έχουν σχέση με το ποστ
καληνύχτα
daria pavlova, θα σε δω ναι το Σάββατο, αν και αρχικά είχα αντιρήσεις για το να έρθω
είναι πολύ ωραία η εικόνα με το κλεισμένο μπουκάλι και σε ευχαριστώ που μου τη δίνεις :)
μα μόνο για μας μπορούμε να απαντήσουμε sally
κι όταν αυτό το αναγνωρίζουμε έχει πολύ ενδιαφέρον
και αν έχουμε όρεξη για ζωή και αλλαγή γίνεται εως και διασκεδαστικό...
κάπου όμορφα να βρεθείς στα όνειρά σου...:)
Καλησπέρααααα
Με παρέα η μόνος μου
ποτέ δεν νοιώθω μοναξιά
Η άνοιξη με τρελαίνει
άλλα δεν ειναι κακό αυτό
τσίου!!!
αναρωτιέμαι αν το συναίσθημα η το σώμα με βάζουν πιο βαθιά στις αναπνοές μου.
από το κείμενό σου, κρατάω πάνω από όλα για μένα τα ;;; που είναι τόσα πολλά και τόσο δυνατά.
Α! και η φωτογραφίες που ανάρτησες είναι τέλειες!!!
Τις χαζεύω...
Γεια σου Δέσποινα!!!
καλό Σαββατοκύριακο
καλεί μου!!!
τσίου!!!
karaflokotsifa, τώρα τι να πω ; καληνύχτα, καλημέρα ή καλησπέρα... έχω μπερδέψει τις ώρες και τρέχω γρήγορα στο κρεβατάκι μου να συνέλθω... θα έχω δύσκολο Σαββατοκύριακο... όταν οι άλλοι ξεκουράζονται εγώ άστα... αλλά ας μην υπερβάλω καλά περνάω και το ίδιο εύχομαι και δια εσέ ;)
panopti, η αναπνοή σου και η διάθεση για εξερεύνηση σε βάζουν μέσα στο σώμα σου. με την αναπνοή δεν μπορείς να κάνεις χωρίς και το σώμα σου είναι το μόνο που σου ανοίκει...
καλή ξεκούραση το Σαββατοκύριακο :)
sally, ευχαριστώ... ευχαριστώ... ευχαριστώ... αν και δεν είναι δικές μου :)
όμορφα να περάσεις το Σαββατοκύριακο...
Δημοσίευση σχολίου