Κυριακή 11 Απριλίου 2010

ένα ναυάγιο στη Σκύρο κ.ά.

.

"Ήτανε ντάλα μεσημέρι κι έδειξε μεσάνυχτα.
Έλεγε η μάνα του παιδιού: "Καμάρι μου, κοιμήσου".
Όμως τα μάτια μείνανε του καθενός ορθάνοιχτα
τότε που η ώρα ζύγιαζε με ατσάλι το κορμί σου."

Ν. Καββαδίας
.

3 σχόλια:

panoptis είπε...

υπέροχο νησί η σκύρος...
κρίμα που η προπέρσυνη πυρκαγιά έκαψε μεγάλος μέρος του δάσους της.

η ατμόσφαιρα στο νησί είναι μοναδική και η διάθεση που μου προκαλεί είναι σα να πρόκειται για μέρος από το οποίο θα μπορούσα να κατάγομαι (πράγμα που δέν ισχύει)...

το βραδάκι θα πιούμε τσιπουράκι με καταπλητκικούς μεζέδες στου παππού (στην χώρα).
και το πρωί για μπανάκι στον αγιο φωκά ή στο διαπόρι...

το ναυάγειο να είναι άραγε ακόμα εκεί, δέσποινα; ή να το πήρανε μαζί τους τίποτε γιγάντια χταπόδια;;;
:)

faraona είπε...

Ax τι μου θύμησες πάλι...

Despoina Chatzipavlidou είπε...

Faraona... τι σου θύμησα ;
το ναυάγιο ;
στην Σκύρο πάντως θέλει λίγο ψάξιμο για να το βρεις.

panoptis... τα χταπόδια σε φοβήθηκαν και έτρεξαν να κρυφτούν (όσα βέβαια απόμειναν).......... :)))

το αγαπημένο μας νησί ε ;