"... σιχαίνομαι όλους τους τίμιους και αξιοσέβαστους μόχθους, τις δοκιμασίες και τα βάσανα, όποιας λογής κι αν είναι. Δουλεύω ίσα-ίσα να φροντίζω τον εαυτό μου...
... όταν παίρνω το πλοίο, το παίρνω σαν απλός ναύτης, δουλεύω πρωράρης στην πλώρη, χώνομαι ακριβώς από κάτω μες στο καμπούνι κι ανεβαίνω στο κολομπίρι του κούντρου κοντά στο τουρκέτο.
... Γιατί όμως, μετά από τόσες φορές που μύρισα την θάλασσα σα ναύτης εμπορικού πλοίου, να μου μπει τώρα στο μυαλό να κάνω ένα φαλαινοθηρικό ταξίδι;........."
(Εικόνα: Andrea Pazienza)
2 σχόλια:
...θα του έλεγα οτι ίσως το κάνει γιατι η ζωή εκτός απο συντήρηση αποζητά μοιραία και περιπέτεια!
:))
σαν τα παιδιά λοιπόν...!!!
διαβάζω:"Από τον 1ο χρόνο της ζωής του, το παιδί διακατέχεται από αντιφατικές ορμές. Γιατί από την μια θέλει να καθησυχάζεται, να βρίσκεται δηλαδή σε ένα οικείο φυσικό και ανθρώπινο περιβάλλον: το δωμάτιό οτυ, τα παιχνίδια του, η μητέρα του, ο πατέρας του το ηρεμούν. Από την άλλη όμως, θέλει να εκπλήσσεται, προσπαθεί δηλαδή να ανακαλύπτει και να οικειοποιείται νέες στάσεις του σώματός του, να διευρύνει τις εξερευνήσεις του στον χώρο, να γνωρίζει καινούργια πρόσωπα. Ένα παιδί που δεν θα αναζητούσε την ασφάλεια θα ήταν διανοητικά και σωματικά καθυστερημένο, ένα παιδί που δεν θα γνώριζε καινούργια πράγματα θα ήταν ένα ον ασταθές και βασανισμένο." Tzvetan Todorov
Δημοσίευση σχολίου