Ένας ζεστός ορεκτικός αχνός... για καλή χρονιά! (Μόμπυ Ντικ 8)

.

"... "Αχιβάδα ή Μπακαλιάρο;"
"Τι εννοείτε Μπακαλιάρους, μαντάμ;" είπα ευγενικά.
"Αχιβάδα ή Μπακαλιάρο;" ξανάπε αυτή.
"Μια αχιβάδα για δείπνο; μια κρύα αχιβάδα, αυτό εννοείτε, Κυρία Χασέι;" είπα εγώ, "αυτό όμως σημαίνει υποδοχή μάλλον κρύα και παγερή μες στο χειμώνα..."
...
Ωστόσο, ένας ζεστός ορεκτικός αχνός από την κουζίνα διέψευσε την θλιβερή, όπως έδειχναν τα πράγματα, προοπτική μπροστά μας. Όταν όμως εκείνη η κακκαβιά που άχνιζε ήρθε, το μυστήριο είχε μια ευχάριστη εξήγηση. Ω αγαπητοί φίλοι! ακούστε με. Ήταν φτιαγμένη από μικρές αχηβάδες, όλο ζουμί, λίγο μεγαλύτερες από φουντούκια, ανάμικτες με τριμμένη γαλέτα και παστό χοιρινό κομμένο λεπτές φλουδίτσες, κι όλα αυτά μες στο βούτυρο, με μπόλικο πιπέρι και αλάτι. Καθώς η όρεξή μας είχε ανοίξει από το παγωμένο ταξίδι και... καθώς η κακαβιά ήταν ασύγκριτα νόστιμη, την καταβροχθίσαμε στο λεπτό: τότε, γέρνοντας μια στιγμή προς τα πίσω και φέρνοντας στο μυαλό την αναγγελία της Κυρία Χασέι "αχιβάδα ή μπακαλιάρο", σκέφτηκα να κάνω ένα μικρό πείραμα. Πηγαίνοντας στην πόρτα της κουζίνας, πρόφερα πολύ δυνατά τη λέξη "μπακαλιάρο" και ξαναγύρισα στο κάθισμά μου. Σε λίγα λεπτά ο ορεκτικός αχνός έκανε πάλι την εμφάνισή του, αλλά με διαφορετική μυρουδιά, κι αμέσως μια ωραία μπακαλιαροκακκαβιά σερβιρίστηκε μπροστά μας. Ξαναπιάσαμε δουλειά, κι ενώ χτυπούσαμε τα κουτάλια μας στο μπολ, εγώ από μέσα μου σκεφτόμουν - αναρωτιέμαι αν αυτή εδώ η κακκαβιά έχει μια κάποια επίδραση στο κεφάλι..."
.
(Εικόνα: Joseph Mallord William Turner "Sunrise with Sea Monsters")
.