2... Τολμηρές ιστορίες.

(κλικ)

"Τολμηρές ιστορίες" - "Contes Immoraux" , 1974
Βαλέριαν Μπόροβζυκ

"Άλλος ένας Πολωνός, ο Βαλέριαν Μπόροβζυκ γυρίζει στο Παρίσι, την ίδια χρονιά με τον Ζουλάφσκι (1974) τις ανήθικες ιστορίες του που στα ελληνικά έγιναν, επί το "σεμνότερον", τολμηρές ιστορίες, αλλοιώνοντας έτσι το φιλμ που είναι η αφήγηση τεσσάρων σεξοϊστοριών έξω, πέρα και πάνω απ' την ηθικολογία.
Ο τρομερός Μπόροβζυκ που σ' όλη του την κινηματογραφική καριέρα ασχολήθηκε σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα με το α-ήθικο (προσοχή: όχι ανήθικο) σεξ κι έγινε ο υπ' αριθμόν ένα εξπέρ αυτού του θέματος, μελετάει εδώ, σε τέσσερα στάδια, την "αυτόνομη" λειτουργία" του σεξ σαν παράγοντα καθαρά βιολογικού και παρεπιμπτόνως ηθικού..."





"... Στην Παλίρροια που στηρίζεται σε μια νουβέλα του Μαντιάργκ, έχουμε μια μοναδική συνταύτιση του ερωτικού πόθου με ένα φυσικό φαινόμενο. Η παλίρροια αποκλείει σε μια έρημη αμμουδιά, αποκομένη από την κοινή θέα, ένα ζευγάρι εφήβων, που τελικά συντονίζεται με τις φυσικές προσταγές, χωρίς να έχει καμία ηθική αναστολή.
Στην Τερέζα η φιλόσοφος ο Μπόροβζυκ ειρωνεύεται το χριστιανικό μύθο κατά τον οποίο η Αγία Θηρεσία ερχόταν σε οργασμό με τη σκέψη και μόνο του μνηστήρα της Ιησού!...
Στην Έρζεμπετ Μπάτορυ, που αφηγείται την πραγματική ιστορία μιας Ουγγαρέζας κόμησσας, η οποία έκανε μπάνιο σε αίμα παρθένων για να μείνει αιώνια νέα, οι γυμνές συνθέσεις έχουν το προβάδισμα σε μια ερωτική τελετουργία που τελειώνει μ' ένα κατά κυριολεξία λουτρό αίματος..."
"Στην τέταρτη ιστορία με τίτλο Λουκρητία Βοργία η φυσική λειτουργία του σεξ (αυτή της παλίρροιας) έχει διαστραφεί και εξευτελιστεί πλήρως, όχι μόνο εξαιτίας του πλούτου αλλά και της δύναμης που δίνει η κοσμική και ταυτόχρονα εκκλησιαστική εξουσία: Μόνο ο Πάπας, κατά τον δαιμόνιο Μπόροβζυκ θα μπορούσε να είναι ολοκληρωτικά ανήθικος και να κάνει έρωτα με την κόρη του Λουκρητία βοηθούμενος από τον γιο του! Όμως ο Πάπας είναι, κατά τεκμήριο, ο Μέγας Θεματοφύλακας της ηθικής, και συνεπώς αυτός φτιάχνει τους Νόμους και τους κανόνες για τους άλλους!"
"...Ο Μπόροβζυκ με συστηματικά γκρο-πλάνα καδράρει τις πιο φετιχοποιημένες περιοχές του γυναικείου σώματος, παρουσιάζοντάς μας πάντα τη "λεπτομέρεια" και όχι το "όλο". Οι συνθέσεις του μοιάζουν με πίνακες ζωγραφικής όπου κάθε αντικείμενο φετιχοποιείται και παράγει συγκεκριμένα νοήματα...
Θα μπορούσε κανείς να κατηγορήσει τούτο το βασίλειο του φετίχ, σαν καθαρή πορνογραφία, με διανοουμενίστικο άλλοθι. Ωστόσο οι υποστηρικτές του Μπόροβζυκ επιμένουν στην εικαστικότητα των πλάνων, στα σχεδόν εραλδικά σχήματα των γυμνών κορμιών, που η αισθητική τελειότητά τους θυμίζει Ρούμπενς, Ένγκρ και γιατί όχι Κουρμπέ. Ο Μπόροβζυκ κατάφερε να κάνει μια πραγματικά τολμηρή δημιουργία, που απαγορεύτηκε για ένα διάστημα στην Ελλάδα, αλλά κατάφερε να παίξει σημαντικό ρόλο στην ερωτική απελευθέρωση του σινεμά από την υποκρισία και την καταστολή μιας πουριτανικής ηθικής και λογοκρισίας."

(Βασίλης Ραφαηλίδης,"Λεξικό ταινιών", τόμος Γ΄ - "1916-1986 μια συλλογή ταινιών" του Παράλληλου Κυκλώματος Studio, επιμέλεια και σύνταξη Μπ. Ακτσόγλου)
.