Δευτέρα 5 Απριλίου 2010

22... Μέσα στους ελαιώνες

(κλικ)

"Μέσα στους ελαιώνες" - "Zire darakhatan zeyton", 1994
Αμπάς Κιαροστάμι




Ο Κιαροστάμι μπλέκοντας αξεδιάλυτα την τέχνη με τη ζωή και την πραγματικότητα με την αναπαράσταση, δημιουργεί μια ταινία, στο ενδιάμεσο του ντοκυμαντερ και της μυθοπλασίας, γύρω από τη δυνατότητα του κινηματογράφου να συλαμβάνει, και όχι μόνο να αναπαριστά την πραγματική ζωή. Ο Ιρανός σκηνοθέτης με απλότητα, ποιητική δύναμη και παρθένο βλέμμα καταγράφει την συναισθηματική ένταση και την αόρατη παρουσία της ερωτικής επιθυμίας. Η τελική σκηνή με το νεαρό να ακολουθεί την κοπέλα μέσα στα λιόδενδρα, περιμένοντας το πολυπόθητο ναι, στον έρωτά του, είναι ίσως μία απ τις πιο ποιητικές εκδοχές ερωτικής προσέγγισης, που μας έδωσε τα τελευταία χρόνια ο κινηματογράφος.

(πηγή: http://www.filmfestival.gr/tributes/1999-2000/immortal/immortal_film.html )

2 σχόλια:

panoptis είπε...

η σκηνη του τελους είναι για μένα μια από τις αγαπημένες στιγμές στον κινηματογράφο...

"δυσκολη" κατα τα άλλα ταινία.
ο ρυθμός της προσβάλει το χολυγουντ και τις ταινίες δράσεις....

με απολαυστικό χιούμορ και βαθιές αναφορές για την ψυχη και το νου στην μεση ανατολή...

Despoina Chatzipavlidou είπε...

η ψυχή και ο νους παντού είναι ο ίδιος. οι βάσεις μας δηλαδή. μια ερωτική ιστορία στην Περσία μπορεί να μας συγκινήσει εξίσου...
τώρα που ξαναείδα την σκηνή ξανά συγκινήθηκα .... πολύ !