Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

27... Οι νύχτες τις Καμπίρια.

(κλικ)

"Οι νύχτες της Καμπίρια" - "Le notti di Cabiria", 1956
Φεντερίκο Φελλίνι




"... Ο Φελλίνι λοιπόν, ποτέ δεν παραιτήθηκε απ' την ιδέα πως η σωτηρία του κόσμου εξαρτάται από ένα είδος αύξησης της εγγενούς στον άνθρωπο αγάπης η οποία καταπιέζεται τεχνητά από εξωτερικούς παράγοντες. Σαν ποιητής, μη μπορώντας να ερμηνεύσει με την νόηση τον κόσμο και να προσδιορίσει τις αιτίες του Κακού, καταφεύγει σε επικλήσεις και ξορκισμούς. Όμως παρ' όλη την ανεπάρκεια πειθούς που συνεπάγεται η έλλειψη τεκμηρίωσης, η επίμονη απαίτηση του Φελλίνι για "περισσότερη αγάπη" είναι αφοπλιστική, μέσα στην σπαραχτική της ειλικρίνεια. Η Καμπίρια (1956) σημειώνει το μέγιστο ύψος στο οποίο έχει φτάσει η απελπισμένη κραυγή του Φελλίνι που οδύρεται για την συναισθηματική ανεπάρκεια των αποξηραμένων απ' την Ανάγκη συνανθρώπων του".

(Βασίλης Ραφαηλίδης, "Λεξικό ταινιών", τόμος Δ')



.

4 σχόλια:

panoptis είπε...

τι φινάλε ε;!

Despoina Chatzipavlidou είπε...

συγκίνηση μεγάλη

Αφροδίτη Κουκουτσάκη είπε...

λατρεύω αυτή την ταινία! αν μου επιτρέπεις συμπληρώνω τις σκηνές που προηγούνται του buona sera στο συγκλονιστικό φινάλε

http://www.youtube.com/watch?v=u0rqhdx1154

Despoina Chatzipavlidou είπε...

ναι έχεις δίκιο ... έτσι χτίζεται το φινάλε καλύτερα.
ο Φελίνι - όσο περίεργο κι αν ακούγεται - ήρθε αργά στις προτιμήσεις μου. μικρή τον θεωρούσα λίγο γλυκερό και τον απέφευγα ! αργότερα μάλλον ήμουν πιο έτοιμη... η ταινία του αυτή είναι και η αγαπημένη μου !!!